Sura 42, Consultation (Al-Shoo`arã)

[42:0] به نام خدا، بخشنده ترين، مهربان ترين.

[42:3] خداست که به تو و به کساني که پيش از تو بودند وحي مي فرستد، آن صاحب اقتدار، حکيم ترين.

[42:4] همه چيز در آسمان ها و همه چيز در زمين از آن اوست، و اوست والاترين، بزرگ.

[42:5] نزديك است که آسمان هاي برفراز سرشان از هيبت و حرمت او متلاشي شوند. فرشتگان پروردگارشان را ستايش و تجليل مي كنند و براي اهالي زمين طلب بخشش مي نمايند. مسلما خداست عفوکننده، مهربان ترين.

[42:6] کساني که جز او مولاياني براي خود گرفته اند، خداست که به حسابشان رسيدگي مي کند؛ تو وکيل مدافع آنها نيستي.

[42:7] ما اين چنين، قرآني را به عربي بر تو وحي مي كنيم تا جامعه مركزي و همه اطرافيان آن را هشدار دهي و درباره روز احضار اخطار دهي، روزي كه اجتناب ناپذير است. برخي به بهشت خواهند رفت و برخي به دوزخ.

[42:8] اگر خدا مي خواست، مي توانست همه را يك جامعه واحد قرار دهد، ولي او هر كه را بخواهد به رحمت خويش داخل مي كند. و اما ستمكاران، هيچ مولا و ياوري ندارند.

[42:9] آيا غير از او اولياي ديگري يافتند؟ تنها مولا و سرور خداست. اوست كه مرده را برمي انگيزد و اوست قادر مطلق.

[42:10] اگر در هر قسمتي از اين پيام اختلافي ايجاد كنيد، قضاوت اين كار با خداست. چنين است خدا، پروردگار من. من به او اعتماد مي كنم و تسليم او هستم.

هيچ کس همتاي خدا نيست

[42:11] پديدآورنده آسمان ها و زمين. او از ميان خودتان براي شما همسراني آفريد- و نيز براي حيوانات. او بدين ترتيب، وسيله ازدياد شما را فراهم مي كند. هيچ چيزي نيست كه با او برابري كند. اوست شنوا، بينا.

[42:12] كنترل مطلق آسمان ها و زمين از آن اوست. اوست كه روزي هر كه را بخواهد افزايش مي دهد، يا از آن مي كاهد. او از همه چيز كاملا آگاه است.

فقط يک دين

[42:13] او همان ديني را براي شما مقرر كرد كه براي نوح مقرر كرد و آنچه ما بر تو وحي كرديم و آنچه براي ابراهيم، موسي و عيسي مقرر نموديم: "شما بايد از همين يك دين پيروي كنيد و آن را فرقه فرقه نكنيد. مشركان از آنچه آنها را به انجام آن دعوت مي كني، بسيار خشمگين خواهند بود. خدا هر كه را بخواهد، مورد بخشش خويش قرار مي دهد؛ او فقط كساني را كه كاملا تسليم هستند، به سوي خود هدايت مي كند.

يکتاپرستي درمقابل شرک مشرکان از اين دعوت شما سخت بيزار مي شوند. / اين دعوت بر مشرکان دشوار است. خدا هر که را خواهد مجددا به سوي خويش رهايي مي بخشد؛ او فقط کساني را به سوي خود راه مي نمايد که کاملا تسليم اند.

[42:14] شگفتا، آنها پس از آنكه آن دانش بر آنها آمده بود، از روي تنفر و حسادت در ميان خودشان فرقه فرقه شدند. اگر به خاطر تصميم از پيش تعيين شده پروردگارت براي مهلتي معين نبود، فورا قضاوت شده بودند. حقيقتا، نسل هاي بعدي كه وارث كتاب آسماني شدند، سخت در شك مي باشند.

پيام به مسيحيان و يهوديان

[42:15] اين است آنچه كه بايد پند دهي و در انجام آنچه به تو امر شده است، ثابت قدم باش. و از خواسته هاي آنها پيروي نكن. و اعلام كن: "من به تمام كتاب هاي آسماني كه خدا نازل كرده است، ايمان دارم." به من امر شد كه در ميان شما منصفانه قضاوت كنم. خدا پروردگار ما و پروردگار شماست. ما مسئول اعمال خود هستيم و شما مسئول اعمال خود. ميان ما و شما هيچ بحثي نيست. خدا همگي ما را جمع خواهد كرد؛ سرنوشت نهايي به سوي اوست."

[42:16] كساني كه درباره خدا پس از دريافت پيام او مجادله مي كنند، مجادله آنها نزد پروردگارشان باطل شده است. آنها به محكوميت دچارند و سزاوار مجازاتي سخت شده اند.

[42:17] خداست آن يكتايي كه كتاب آسماني را نازل كرد تا حقيقت و قانون را تحويل دهد. فقط بدان، آن ساعت (روز قضاوت) ممكن است خيلي نزديك باشد.

تمام هوش وحواس مؤمنان به قيامت است

[42:18] كساني كه به آن ايمان ندارند، آن را به مبارزه مي طلبند. و اما كساني كه ايمان دارند، درباره آن نگرانند، مي دانند كه آن حقيقت است. مسلما، كساني كه آن ساعت را تكذيب مي كنند، سخت به گمراهي رفته اند.

[42:19] خدا از تمام مخلوقاتش كاملا آگاه است؛ او براي هر كه بخواهد، روزي فراهم مي كند. او قدرتمند است، صاحب اقتدار.

[42:20] کسي که در پي پاداش آخرت باشد، ما پاداش او را چندين برابر مي کنيم. و کسي که در پي ماديات اين دنيا باشد، از آن به او مي دهيم، سپس در آخرت هيچ سهمي دريافت نمي کند.

شرک در قانونگذاري و احکام شرع

[42:21] آنها از بت هايي پيروي مي كنند كه براي آنها قوانين مذهبي مقرر مي كنند كه هرگز خدا اجازه نداده است. اگر به خاطر تصميم از پيش تعيين شده نبود، آنها فورا قضاوت شده بودند. حقيقتا، ستمكاران سزاوار مجازاتي دردناك شده اند.*
Footnote

[42:22] ستمكاران را خواهي ديد كه براي هر عملي كه مرتكب شده بودند، نگرانند؛ همه چيز به خودشان باز خواهد گشت و آنها را گرفتار خواهد كرد. و اما كساني كه ايمان آوردند و زندگي پرهيزكارانه اي را درپيش گرفتند، در باغ هاي بهشت خواهند بود. آنها هرچه آرزو كنند از پروردگارشان دريافت خواهند كرد. اين نعمت بزرگي است.