Sura 4, Women (Al-Nesã´)
[4:0] به نام خدا، بخشنده ترين، مهربان ترين.
[4:1] اي مردم، پروردگارتان را در نظر داشته باشيد؛ يكتايي که شما را از يک تن آفريد و از آن زوجش را آفريد، سپس از آن دو مردان و زنان بسياري پراکنده ساخت. ارادت و توجه خود را به خدا معطوف داريد، به آنکه سوگند مي خوريد، و به والدين خود ارادت و توجه داشته باشيد. خدا مراقب شماست.*
Footnote
ملاحظه يتيمان
[4:2] اموال يتيمان را که حق آنهاست، تحويلشان دهيد. بد را جايگزين خوب نکنيد و اموالشان را با مخلوط کردن با اموال خود مصرف ننماييد. اين بي عدالتي بزرگي است.
زمينه هاى مشروعيت تعدد زوجات
[4:3] اگر ديديد به صلاح يتيمان است، مي توانيد با مادرانشان ازدواج کنيد- مي توانيد با دو، سه، يا چهار ازدواج کنيد. اگر بيم آن داريد که به عدالت رفتار نکنيد، پس تنها به يکي اکتفا کنيد، يا به آنچه تاکنون گرفته ايد قانع باشيد. ضمنا، بدين ترتيب از مشکلات مالي نيز جلوگيري مي کنيد.
[4:4] مهريه مقررشده زنان را منصفانه به آنها بدهيد. اگر خودشان با رغبت از چيزي بگذرند، پس مي توانيد آن را بپذيريد؛ آن حق شماست.
[4:5] اموال يتيماني را كه به بلوغ فكري نرسيدهاند و خدا سرپرستي آنها را به شما واگذار كرده است، به آنها ندهيد. از آن، مايحتاج و پوشاكشان را تهيه كنيد و با آنها با مهرباني رفتار نماييد.
[4:6] وقتي يتيمان بالغ شدند، آنها را امتحان کنيد. همين كه پي برديد به قدر کافي به بلوغ فکري رسيده اند، اموالشان را به ايشان بدهيد. و پيش از آنکه بزرگ شوند، آن را با ولخرجي به سرعت مصرف نکنيد. قيم ثروتمند نبايد دستمزدي دريافت کند، ولي قيم تهيدست مي تواند مزدي منصفانه دريافت کند. هنگامي که اموالشان را به ايشان واگذار مي کنيد، بايد شاهداني داشته باشيد. خدا به عنوان حسابرس کافي است.
حق وراثت براي زنان
[4:7] مردان از آنچه پدر و مادر و خويشاوندان باقي مي گذارند، سهمي مي برند. زنان نيز بايد از آنچه پدر و مادر و خويشاوندان بر جاي مي گذارند، سهمي دريافت کنند. خواه ارث کم باشد يا زياد، (زنان بايد) سهمي معين دريافت کنند.
[4:8] هنگام تقسيم ارث، اگر خويشاوندان، يتيمان و نيازمندان حضور داشتند، چيزي از آن به ايشان بدهيد و با آنان رفتاري محبت آميز داشته باشيد.
[4:9] كساني كه نگران فرزنداني هستند كه پس از خود باقي مي گذارند، بايد خدا را در نظر داشته باشند و منصفانه رفتار كنند.
[4:10] کساني که اموال يتيمان را به ناحق به مصرف مي رسانند، آتش در شکم هايشان فرو مي برند و در دوزخ عذاب خواهند کشيد.
اگر وصيتنامه اى نباشد
[4:11] خدا به نفع فرزندانتان وصيتي مقرر مي کند؛ مذکر دو برابر مؤنث سهم مي برد. اگر وارثان فقط زن باشند و بيش از دو نفر، دو سوم از آنچه را که ميراث مانده است، مي گيرند. اگر فقط يک دختر باقي مانده باشد، يک دوم مي گيرد. هر يک از والدين متوفي يک ششم ارث مي برد. اين در صورتي است که متوفي فرزندي باقي گذارده باشد. اگر فرزندي باقي نگذارده باشد و والدين او تنها ورثه او باشند، مادر يک سوم مي گيرد. اگر او خواهر و برادر داشته باشد، پس مادر يک ششم مي گيرد. تمام اينها پس از انجام وصيتي است که متوفي باقي گذارده است و پس از پرداخت تمام بدهي ها. هنگامي که پاي والدين و فرزندانتان به ميان مي آيد، شما نمي دانيد کداميک از آنان واقعا براي شما بهتر و سودمندتر خواهد بود. اين قانون خداست. خداست داناي مطلق، حکيم ترين.
ارث همسر
[4:12] اگر زنانتان فرزند نداشته باشند، نيمي از آنچه باقي گذارده اند از آن شماست. اگر فرزند داشته باشند، يک چهارم از آنچه باقي گذارده اند، به شما مي رسد. تمام اينها، پس از عمل به وصيتي است که به جا نهاده شده است و پس از پرداخت تمام بدهي ها. يک چهارم از آنچه شما باقي مي گذاريد به ايشان مي رسد، چنانچه شما فرزند نداشته باشيد. اگر فرزندي داشته باشيد، يک هشتم از آنچه به ارث گذارده ايد به ايشان مي رسد. تمام اينها، پس از انجام وصيتي است که به جا نهاده شده است و پس از پرداخت تمام بدهي ها. اگر متوفي مرد يا زن تنهايي بوده باشد و دو برادر يا خواهر داشته باشد، چه مذكر يا مؤنث، هر کدام يک ششم ارث مي برند. اگر تعداد برادران و خواهران بيش از اين باشد، پس آنها به طور مساوي يک سوم ارث مي برند. تمام اينها، پس از انجام هر وصيتي است و پس از پرداخت تمام بدهي ها، تا کسي زيان نبيند. اين وصيتي است كه خدا مقرر كرده است. خداست داناي مطلق، باگذشت.
خدا از طريق رسول با ما ارتباط برقرار مى كند
[4:13] اينها قوانين خداست. كساني كه از خدا و رسولش اطاعت كنند، او آنها را به باغهايي با نهرهاي روان وارد خواهد كرد كه در آنجا جاودان بمانند. اين بزرگ ترين پيروزي است.
[4:14] و اما كسي كه از خدا و رسولش اطاعت نكند و از حدود قوانين او پا فراتر نهد، او وي را به دوزخ وارد خواهد كرد، جايي كه تا ابد بماند. او سزاوار مجازات شرم آوري شده است.
قرنطينه براى حفظ بهداشت
[4:15] در ميان زنان شما كساني كه مرتكب زنا مي شوند، بايد از ميان خودتان چهار شاهد عليه آنها داشته باشيد. اگر شهادت دهند، پس چنين زناني را در خانههايشان نگاه داريد تا مرگشان فرا رسد، يا اينكه خدا راه خروجي برايشان پديد آورد.*
Footnote
[4:16] آن مرد و زني كه مرتکب زنا مي شوند، بايد تنبيه شوند.* اگر آنها توبه كنند و خود را اصلاح نمايند، آنها را به حال خود بگذاريد. خداست آمرزنده، مهربانترين.
Footnote
توبه
[4:17] خدا توبه كساني را مي پذيرد كه از روي ناداني مرتكب گناه مي شوند، سپس بلافاصله توبه مي كنند. خدا آنها را مى بخشد. خداست داناي مطلق، حكيمترين.
[4:18] از كساني توبه پذيرفته نمي شود كه تا دم مرگ گناه مي كنند، سپس مى گويند: "اكنون توبه مى كنم." و نه از كساني پذيرفته مى شود كه كافر بميرند. ما براي اين افراد مجازاتي دردناك آماده كردهايم.
[4:19] اي كساني كه ايمان آورده ايد، براي شما حلال نيست از آنچه زنانتان باقي بگذارند، برخلاف ميلشان چيزي به ارث ببريد. آنان را تحت فشار قرار ندهيد تا از چيزي كه به آنها داده بوديد، چشم پوشي كنند، مگر آنكه ثابت شود مرتكب زنا شدند. بايد با آنان خوشرفتاري كنيد. اگر آنها را دوست نداريد، ممكن است چيزي را دوست نداشته باشيد كه خدا خير بسياري در آن نهاده است.
حمايت از زنان
[4:20] اگر بخواهيد به جاي همسر كنوني خود با زن ديگري ازدواج كنيد و به هر كدام مالي فراوان بخشيده بوديد، چيزي را كه به او داديد، پس نگيريد. آيا با حيله گري، بدجنسي و گناه آن را پس مي گيريد؟
[4:21] چگونه مي توانيد آن را پس بگيريد، پس از اينکه با يکديگر پيوندي نزديک داشتيد و آنها از شما پيماني محکم گرفته بودند؟
احترام به پدر
[4:22] با زناني که قبلا با پدرانتان ازدواج کرده اند ازدواج نکنيد، زيرا گناهي است بزرگ و عملي قبيح. اما ازدواج هاي كنوني از اين امر مستثني هستند و نبايد به هم بخورند.
ازدواج با محارم حرام است
[4:23] براي شما حرام است (ازدواج با) مادرانتان، دخترانتان، خواهرانتان، عمههايتان، خالههايتان، دختران برادرانتان، دختران خواهرانتان، دايههايتان، خواهران شيرى تان، مادران زنانتان و دختران زنانتان كه با آنها عمل زناشويي انجام دادهايد- اگر عمل زناشويي انجام نشده است، شما مى توانيد با آن دختر ازدواج كنيد. و نيز زناني كه با پسران تني شما ازدواج كرده بودند، بر شما حرام شدهاند. هم چنين، با دو خواهر در يك زمان ازدواج نكنيد- ولي ازدواجهاي موجود را به هم نزنيد. خداست عفوكننده، مهربانترين.
علاقه متقابل و مهريه الزامي است
[4:24] و نيز زنان شوهردار بر شما حرام هستند، مگر آنکه از شوهران کافر خود که با شما در جنگ اند، گريخته باشند.* اينها احكام خداست بر شما. با هر گروه ديگري به شما اجازه ازدواج داده شده است، به شرط آنكه مهريه تعيين شده آنها را بپردازيد. اصول اخلاقي خود را با زنا نكردن حفظ كنيد. بنابراين، از ميان آنها به هر كدام كه علاقه داريد، بايد مهريه مقر شده آنان را بپردازيد. اشتباهي مرتكب نمي شويد اگر با موافقت طرفين مهريه را به هر ميزاني تنظيم كنيد. خداست داناي مطلق، حكيمترين.
Footnote
[4:25] در ميان شما كساني كه استطاعت ازدواج با زنان مؤمن آزاد را ندارند، مي توانند با زنان مؤمن برده ازدواج كنند. خدا ايمان شما را از همه بهتر مي داند و شما تا جايي كه ايمان مطرح است، با يكديگر برابر هستيد. پيش از ازدواج با آنان از سرپرست آنها اجازه بگيريد و مهريه تعيين شده آنان را منصفانه بپردازيد. آنها با زنا نكردن، يا معشوقه هاي پنهاني نداشتن، بايد اصول اخلاقي را رعايت كنند. هنگامي كه از طريق ازدواج آزاد شدند، اگر زنا كنند، تنبيه آنها نصف تنبيه زنان آزاد است.* براي كساني كه نمي توانند صبر كنند، ازدواج با برده آخرين راه حل است. صبر كردن براي شما بهتر است. خداست عفوكننده، مهربانترين.
Footnote
[4:26] خدا مي خواهد چيزهايي را براي شما توضيح دهد و از طريق سرمشقهايي از گذشته شما را هدايت كند و شما را ببخشد. خداست داناي مطلق، حكيمترين.
رحمت خدا
[4:27] خدا مي خواهد توبه شما را بپذيرد، ولي کساني که از پي شهوات خود مي روند آرزو دارند تا شما منحرف شويد، انحرافي بزرگ.
[4:28] خدا مي خواهد بار شما را سبک گرداند، زيرا انسان ناتوان آفريده شده است.
قتل ، خودکشي، و درآمدهاي نامشروع حرام است
[4:29] اي کساني که ايمان آورده ايد، اموال يکديگر را به ناحق مصرف نکنيد- فقط معاملاتي مجاز است که با رضاي طرفين انجام شود. خودتان را نکشيد. خدا نسبت به شما مهربان است.
[4:30] هر كه عمدا و با سوء نيت مرتكب اين ستمكارى ها شود، ما او را به دوزخ محكوم خواهيم كرد. اين كار براي خدا آسان است.
[4:31] اگر شما از گناهان كبيره، كه برايتان حرام شده است، اجتناب كنيد، ما از گناهانتان درمى گذريم و شما را با ورودي محترمانه مى پذيريم.
مردان و زنان هر يك از خصوصيات ويژه اى برخوردارند
[4:32] به خصوصياتي كه خدا به هر يك از شما عطا كرده است، حسرت نخوريد؛ مردان از خصوصياتي ويژه بهره مند هستند و زنان از خصوصياتي ويژه. شما مي توانيد از خدا درخواست كنيد تا موهبت خويش را بر شما بباراند. خدا كاملا از همه چيز آگاه است.
[4:33] ما براي هر يك از شما، از ميراثي كه والدين و خويشاوندان باقي گذاشتند، سهم معيني تعيين كردهايم. هم چنين سهم مقرشده كساني را كه از طريق ازدواج با شما خويشاوند شدند، بدهيد. خدا بر همه چيز شاهد است.
زن خود را نزنيد
[4:34] مردان مسئول زنان ساخته شده اند* و خدا خصوصيات ويژه اي به آنان عطا کرده است و آنها را نان آور قرار داده است. زنان صالح با خوشرويى اين نظام و هماهنگي را مي پذيرند، زيرا که آن فرمان خداست، و در غياب شوهران خود حيثيت آنان را حفظ مي کنند. اگر به تجربه پي برديد که زنان سرکشي مي کنند، ابتدا بايد با ايشان صحبت کنيد، سپس (مي توانيد از محرك هاي منفي استفاده كنيد مثلا) در بستر از ايشان دوري کنيد، پس از آن (به عنوان آخرين چاره انديشي) ممكن است آنان را بزنيد. اگر از شما اطاعت کنند، حق نداريد به ايشان ستم روا داريد. خداست باري تعالي، والامقام.
Footnote
حکميت در ازدواج
[4:35] اگر زوجي بيم جدايي داشته باشند، داوري از خانواده مرد و داوري از خانواده زن انتخاب کنيد؛ اگر تصميم به آشتي بگيرند، خدا آنها را کمک خواهد کرد تا به هم بازگردند. خداست داناي مطلق، آگاه.
مهمترين فرمان ها
[4:36] شما بايد فقط خدا را بپرستيد- هيچ چيزي را شريك او قرار ندهيد. بايد والدين، خويشاوندان، يتيمان، تهيدستان، همسايه خويشاوند، همسايه بيگانه، همكار نزديك، مسافر غريب و خدمتكارانتان را در نظر داشته باشيد. خدا متظاهران متكبر را دوست ندارد.
[4:37] افرادي که خسيس هستند، مردم را به خست تشويق مي کنند و آنچه را خدا از نعمت هاي خود به آنها ارزاني داشته است، پنهان مي دارند. ما براي کافران مجازاتي شرم آور آماده کرده ايم.
[4:38] آنها پول را فقط براي خودنمايي انفاق مي کنند، در حالي که به خدا و روز آخر ايمان ندارند. اگر شيطان همزاد كسي باشد، آن بدترين همزاد است.
[4:39] چرا به خدا و روز آخر ايمان نمي آورند و از آنچه خدا روزي شان قرار داده است، انفاق نمي کنند؟ خدا از آنان کاملا آگاه است.
عدل الهي
[4:40] خدا به اندازه وزن اتمي بي عدالتي نمي كند. به عکس، پاداش کردار نيک را چندين برابر مي افزايد و از جانب خود پاداشي بزرگ عطا مي کند.
[4:41] بنابراين، هنگامي که روز (قضاوت) فرا رسد، از هر جامعه اي شاهدي فراخوانيم، و تو (رسول) در ميان اين مردم به عنوان شاهد خواهي بود.
[4:42] در آن روز، كساني كه كافر شدند و از رسول اطاعت نكردند، آرزو خواهند كرد كه اي كاش با خاك يكسان بودند؛ آنها قادر نخواهند بود هيچ سخني را از خدا پنهان كنند.
مبطلات وضو
[4:43] اي كساني كه ايمان آورده ايد، در حالت مستي و نشئگي نماز نخوانيد تا بدانيد كه چه مي گوييد. و نه پس از ارضاي جنسي، تا اينكه حمام كنيد. مگر آنكه در راه سفر باشيد؛ اگر بيمار يا در حال سفر هستيد، يا ادرار، يا مدفوع (هم چنين گاز از مخرج) دفع شد، يا با زنان (به طور تحريك آميز) تماس داشتيد و آب نيافتيد، تيمم (وضوي خشك) كنيد. بدين ترتيب كه دست هايتان را به خاك خشك تميز بزنيد، سپس با آن صورت و دستهاي خود را مسح بكشيد. خداست توبهپذير، عفوكننده.
[4:44] آيا توجه كردهاي به كساني كه بخشي از كتاب آسماني را دريافت كردند، چگونه گمراهي را انتخاب مي كنند و آرزو دارند كه شما هم گمراه شويد؟
[4:45] خدا دشمنان شما را بهتر مي شناسد. جز خدا هيچ کس مولا و سرور نيست. تنها پشتيبان خداست.
[4:46] در ميان يهوديان، کساني هستند که مفهوم حقيقي کلمات را تغيير مي دهند، و مي گويند: "ما مي شنويم، ولي اطاعت نمي کنيم،" و "گوش ها براي سخنان تو ناشنواست،" و "راعنا* (چوپان ما باش)،" و آنها زبان خود را طوري مي چرخانند تا دين را مسخره کنند. اگر گفته بودند: "ما مي شنويم و اطاعت مي کنيم،" و "به تو گوش مي دهيم،" و "انظرنا (مراقب ما باش)،" براي آنان بهتر و پرهيزكارانه تر مي بود. درعوض، آنها به سبب کفرشان سزاوار لعنت خدا شده اند. درنتيجه، بيشترشان نمي توانند ايمان بياورند.
Footnote
[4:47] اي كساني كه كتاب آسماني دريافت كرديد، به آنچه در اين نازل مي كنيم، ايمان آوريد كه تصديق كننده چيزي است كه شما داريد، پيش از آنكه برخي از چهرهها را محو كنيم و به تبعيد فرستيم، يا آنها را مانند لعنت شدگاني كه حرمت سبت را نگاه نداشتند، محكوم نماييم. فرمان خدا انجام شده است.
گناه غيرقابل بخشش
[4:48] خدا شرك را نمي بخشد،* ولي گناهان كوچك تر را براي هر كه بخواهد مي بخشد. هر كس در كنار خدا معبوداني قرار دهد، مرتكب گناهي هولناك شده است.
Footnote
[4:49] آيا توجه کرده اي به آنان که خود را بالا مي برند؟ در حالي که، خداست که هر کس را بخواهد بالا مي برد، بدون کوچک ترين بي عدالتي.
[4:50] ببين چطور درباره خدا دروغ مى سازند؛ اين چه گناه بزرگي است!
[4:51] آيا توجه كردهاي به كساني كه بخشي از كتاب آسماني را دريافت كردند و اينكه چگونه به شرك و مکتب غلط ايمان دارند، سپس مى گويند: "كافران بهتر از ايمان آورندگان هدايت شدهاند؟!"
[4:52] اين آنها هستند که سزاوار لعنت خدا شده اند و هر که را خدا محکوم کند، تو براي او فريادرسي نخواهي يافت.
[4:53] آيا در فرمانروايي سهيم هستند؟ اگر چنين مي بود، به قدر ارزني به مردم نمي دادند.
[4:54] آيا به مردمي حسادت مي ورزند که مورد رحمت خدا قرار گرفته اند؟ ما کتاب آسماني و حکمت را به خاندان ابراهيم داده ايم؛ ما به آنها اختياراتي عظيم عطا کرديم.
[4:55] برخي از آنان به آن ايمان آوردند و برخي از آنان از آن رويگردان شدند؛ تنها مجازات بحق اين افراد دوزخ است.
توصيف دوزخ بطور تمثيلي
[4:56] مسلما، کساني را که به آيات ما ايمان نمي آورند، به آتش دوزخ محکوم خواهيم کرد. هرگاه پوستشان بسوزد، پوستي تازه به آنها خواهيم داد. بدين ترتيب، مدام در عذاب خواهند بود. خداست صاحب اقتدار، حکيم ترين.
[4:57] و اما کساني که ايمان مي آورند و زندگي پرهيزکارانه اي را در پيش مي گيرند، ما آنها را در باغ هايي با نهرهاي روان پذيرا خواهيم شد؛ ايشان جاودانه در آن ماندگارند. آنجا همسراني پاک خواهند داشت. ما آنان را زير سايه فرح بخش خود مي پذيريم.
حمايت از صداقت و عدالت
[4:58] خدا به شما فرمان مي دهد که آنچه را مردم به امانت به شما سپرده اند، به آنها بازگردانيد. اگر ميان مردم قضاوت مي کنيد، به انصاف قضاوت کنيد. درحقيقت، بهترين پند روشنگر همان است که خدا به شما توصيه مي کند. خداست شنوا، بينا.
[4:59] اي كساني كه ايمان آورده ايد، از خدا اطاعت كنيد و از رسول اطاعت كنيد و از كساني كه در ميان شما اداره امور را در دست دارند. چنانچه در هر موضوعي اختلاف پيدا كرديد، به خدا و رسول مراجعه كنيد، اگر واقعا به خدا و روز آخر ايمان داريد. اين برايتان بهتر است و بهترين راه حل را به شما نشان مى دهد.
مؤمنان يا منافقان؟
[4:60] آيا توجه كردهاي به كساني كه ادعا مى كنند كه به آنچه بر تو و پيش از تو نازل شد، ايمان دارند. سپس، از قوانين به ناحق بتهايشان پيروي مى كنند؟ به آنها امر شده بود كه چنين قوانيني را نپذيرند. درواقع، اين آرزوي شيطان است كه آنان را شديدا به گمراهي بكشاند.
[4:61] هنگامي كه به آنها گفته مي شود: "به آنچه خدا نازل کرده است، روي آوريد و به رسول بگرويد،" منافقان را مي بيني که به شدت از تو دوري مي كنند.
[4:62] چگونه خواهد بود هنگامي که در نتيجه اعمال خودشان، به مصيبتي دچار شوند؟ آنگاه نزد تو مي آيند و به خدا سوگند مي خورند: "نيت ما پاک و درست بود!"
[4:63] خدا از دروني ترين نيت هايشان کاملا آگاه است. آنها را ناديده بگير، ذهنشان را روشن کن و به آنان اندرزهاي نيکو ده، باشد كه نفسشان نجات يابد.
تسليم بي چون و چرا: از خصوصيات مؤمنان راستين
[4:64] ما هيچ رسولي را نفرستاديم، جز آنكه مطابق با خواست خدا از او اطاعت شود. اگر آنها هنگامي كه به نفس خويش ستم كردند، نزد تو آمده بودند و از خدا طلب بخشش مى كردند و رسول براي آمرزش آنها دعا مى كرد، خدا را آمرزنده و مهربانترين مى يافتند.
[4:65] هرگز، به پروردگارت سوگند؛ آنها مؤمن نيستند مگر آنكه نزد تو بيايند تا در مورد اختلافاتشان قضاوت كني، سپس در قبول قضاوت تو هيچگونه ترديدي در دلشان نيابند. آنها بايد تسليم شوند، تسليمي كامل.
آزمايشات خدا هرگز بي دليل نيست
[4:66] اگر به آنان فرمان مي داديم: "جان خود را فدا کنيد،" يا "خانه هاي خود را رها کنيد،" چنين نمي کردند، مگر عده کمي از آنها. (حتي اگر چنين فرماني صادر شده بود) اگر به آنچه به آنها امر شده بود عمل مي کردند، برايشان بهتر بود و قدرت ايمانشان را ثابت مي کردند.
[4:67] و ما پاداشي بزرگ به آنها عطا مي کرديم.
[4:68] و در راه راست هدايتشان مي نموديم.
برابري مؤمنان
[4:69] کساني که از خدا و رسول اطاعت کنند، در زمره کساني هستند که خدا به ايشان نعمت داده است- پيامبران، پارسايان، شهدا و صالحان. اينان بهترين همراهان هستند.
[4:70] چنين است نعمت خدا؛ خداست داناترين.
[4:71] اي کساني که ايمان آورده ايد، گوش به زنگ باشيد، و به صورت انفرادي بسيج شويد، يا همه با هم بسيج شويد.
[4:72] بي گمان، درميان شما کساني هستند که به زحمت قدمي برمي دارند. سپس، اگر مصيبتي بر شما وارد آيد، مي گويند: "خدا به من رحم کرده است که با آنها شهيد نشدم."
[4:73] اما اگر به رحمتي از جانب خدا دست يابيد، با لحني که گويي هيچ گونه دوستي ميان شما و آنها نبوده است، مي گويند: "کاش من با آنها بودم، تا در اين پيروزي بزرگ سهيم مي شدم."
[4:74] آنان که بي درنگ در راه خدا مي جنگند، کساني هستند که براي آخرت از اين دنيا چشم مي پوشند. هر کس در راه خدا بجنگد، سپس کشته شود، يا پيروز گردد، ما مطمئنا به او پاداشي بزرگ عطا خواهيم کرد.
مؤمنان بيمناك نمى شوند
[4:75] چرا نبايد در راه خدا بجنگيد هنگامي که کودکان، زنان و مردان ناتوان التماس مي کنند: "پروردگار ما، ما را از اين جامعه اي که مردمش ستمگرند، رهايي ده و خود مولا و سرور ما باش."
[4:76] کساني که ايمان دارند در راه خدا مي جنگند، در حالي که آنان که کافرند در راه ظلم و استبداد مي جنگند. پس، با ياران شيطان بجنگيد؛ قدرت شيطان هيچ است.
[4:77] آيا توجه كردهاي که به آنان گفته شد: "لازم نيست بجنگيد؛ کافي است نماز بخوانيد و زکات بدهيد." سپس، چون جنگ بر آنان مقرر شد، چنان از مردم ترسيدند که از خدا ترسيدند، يا حتي بيشتر؟ و گفتند: "پروردگار ما، چرا اين جنگ را بر ما تحميل کردي؟ اي کاش مدتي ما را مهلت دهي!" بگو: "ماديات اين دنيا پوچ است، در حالي که آخرت براي پرهيزكاران بسيار بهتر است و شما هرگز از كوچك ترين بى عدالتي رنج نخواهيد برد."
گرداننده همه امور خداست
[4:78] هر جا كه باشيد، مرگ شما را در بر خواهد گرفت، حتي اگر در قصرهاي مستحكم زندگي كنيد. هرگاه اتفاق خوبي برايشان رخ دهد، مى گويند: "اين از جانب خداست،" و چون اتفاق بدي برايشان پيش آيد، تو را مقصر مى دانند. بگو: "همه چيز از جانب خدا مى آيد." چرا مردم تقريبا همه چيز را غلط استنباط مي کنند؟
هيچ چيز بدي از سوى خدا نمي آيد
[4:79] هر اتفاق خوبي كه براي تو رخ دهد، از جانب خداست و هر اتفاق بدي كه براي تو پيش آيد، از جانب خود توست. ما تو را به عنوان رسول نزد مردم فرستادهايم.* و خدا به عنوان شاهد كافي است.
Footnote
[4:80] هر کس از رسول اطاعت کند، از خدا اطاعت کرده است. و اما کساني که روي بگردانند، ما تو را به عنوان محافظ آنها نفرستاديم.
[4:81] آنها قول مى دهند و پيمان مى بندند كه اطاعت كنند، ولي همين كه از نزد تو مى روند، بعضي از آنها نيتهايشان برخلاف چيزي است كه مى گويند. خدا دروني ترين نيات آنان را ضبط مى كند. به آنها اعتنا نكن و به خدا توكل كن. خدا به عنوان حامي كافي است.
اثبات تاليف الهى
[4:82] چرا قرآن را با دقت مطالعه نمى كنند؟ اگر از جانب غير خدا بود، در آن ضد و نقيضهاي بسيار پيدا مي كردند.*
Footnote
از شايعات شيطاني برحذر باشيد
[4:83] هرگاه با شايعهاي روبرو مى شوند كه امنيت را به خطر مي اندازد، آن را پخش مى كنند. اگر درباره آن به رسول و مسئولان در ميانشان رجوع كرده بودند، كساني كه به اين امور آگاهي دارند آنها را مطلع مى كردند. اگر به خاطر موهبت خدا و رحمتش نسبت به شما نبود، به جز عده كمى، بقيه از شيطان پيروي مى كرديد.
[4:84] در راه خدا جنگ كن؛ تو فقط مسئول نفس خود هستي و مؤمنان را به همين كار تشويق نما. خدا نيروي كافران را خنثي خواهد كرد. خدا به مراتب قدرتمندتر و بسيار مؤثرتر است.
مسئوليت
[4:85] هر كس واسطه كار خيري شود در ثواب آن سهيم است و هر كس واسطه كار پليدي شود در جزاي آن سهيم است. همه چيز تحت كنترل خداست.
با مودب و خوش برخورد باشيد
[4:86] هرگاه با درودي اداي احترام كردند، شما بايد با درودي بهتر يا حداقل مانند آن پاسخ دهيد. خدا همه چيز را به حساب مى آورد.
[4:87] خدا: جز او خدايي نيست. او مطمئنا شما را در روز رستاخيز- آن روز اجتناب ناپذير- احضار خواهد كرد. حديث چه كسي درستتر از حديث خداست؟
چگونگي رفتار با منافقان
[4:88] چرا بايد خود را به خاطر منافقان (در ميانتان) به دو گروه تقسيم کنيد؟ خداست که آنان را به خاطر رفتارشان محکوم کرده است. آيا شما مى خواهيد كساني را كه خدا به گمراهى فرستاده است، هدايت كنيد؟ هر كه را خدا به گمراهى فرستد، شما هرگز نمى توانيد براي هدايتش راهى بيابيد.
[4:89] آنها آرزو دارند كه شما نيز كافر شويد؛ همانطور كه خودشان كافر شدهاند، تا با هم يكسان شويد. آنها را دوستان خود محسوب نكنيد، مگر آنكه در راه خدا با شما بسيج شوند. اگر عليه شما برخاستند، با آنها بجنگيد و هنگامي كه در جنگ با آنان روبرو مى شويد، مي توانيد آنها را بكشيد. آنها را به عنوان دوست يا متحد نپذيريد.*
Footnote
[4:90] به جز كساني كه به مردمى ملحق شوند، كه با آنها پيمان صلح بستهايد و كساني كه نزد شما مي آيند و نمي خواهند با شما و اقوام خودشان بجنگند. اگر خدا مي خواست، به آنها اجازه مي داد كه عليه شما بجنگند. بنابراين، اگر به شما كاري نداشته باشند، از جنگيدن با شما خودداري كنند و به شما پيشنهاد صلح دهند، در اين صورت، خدا هيج بهانهاي را نمي پذيرد كه با آنها بجنگيد.
[4:91] کساني ديگر را خواهيد يافت که مايلند با شما و نيز با مردم خود در صلح و آشتي به سر برند. اگرچه، همين که آتش جنگ شروع شود، عليه شما مى جنگند. اگر اين مردم شما را راحت نگذارند، به شما پيشنهاد صلح نکنند و از جنگ با شما دست برندارند، مى توانيد هنگامي که در جنگ با آنان روبرو مى شويد، با آنها بجنگيد. ما صراحتا عليه اين افراد به شما اجازه مي دهيم.
کسي را به قتل نرسانيد
[4:92] هيچ مؤمني نبايد مؤمني را بکشد، مگر آنکه بر حسب تصادف باشد. اگر کسي بر حسب تصادف مؤمني را کشت، براي جبران آن بايد برده مومني را آزاد کند و به خانواده مقتول غرامتي بپردازد، مگر آنکه آنان از چنين غرامتي به عنوان صدقه گذشت كنند. اگر مقتول از مردمى است که با شما در جنگ هستند و خود او مؤمن بوده است، براي جبران آن بايد برده مومني را آزاد كنيد. اگر او از مردمي است که با آنها پيمان صلح امضا کرده ايد، علاوه بر آزاد کردن يک برده باايمان، غرامت را نيز بپردازيد. اگر برده اي براي آزاد کردن پيدا نکرديد،* بايد دو ماه پياپي به عنوان کفاره روزه بگيريد، تا از جانب خدا آمرزيده شويد. خداست دانا، حکيم ترين.
Footnote
گناه نابخشودني
[4:93] هرکس مؤمني را عمدا به قتل رساند، مجازاتش دوزخ است و تا ابد در آنجا ماندگار است، خدا از او خشمگين است و او را لعنت مى کند و براي او مجازاتى هولناک آماده کرده است.
[4:94] اي کساني که ايمان آورده ايد، اگر در راه خدا ضربه اي وارد مى کنيد، بايد کاملا اطمينان حاصل کنيد. به کسي که به شما پيشنهاد صلح مي كند، به خاطر غنائم اين دنيا نگوييد: "تو مؤمن نيستي." زيرا غنايم بيکران از آن خداست. فراموش نکنيد که شما قبلا مانند آنها بوديد و خدا شما را مورد لطف قرار داد. بنابراين، (پيش از ضربه زدن) بايد کاملا اطمينان حاصل کنيد. خدا از آنچه مي کنيد، به خوبى آگاه است.
مقامي بس بالاتر براي كوشش گران
[4:95] در ميان مؤمنان، خانه نشيناني که نقص عضوي ندارند، با کساني که با مال و جان خود در راه خدا جهد و كوشش مي کنند، يکسان نيستند. خدا رتبه کساني را که با مال و جان خود جهد و كوشش مي کنند، بر خانه نشينان برتري داده است. خدا به هر دو گروه، نجات را وعده مي دهد، ولي خدا كوشش كنندگان را بر خانه نشينان، با اجري عظيم، برتري مي دهد.
[4:96] درجات بالاتر، هم چنين بخشش و رحمت از جانب او مي آيد. خداست عفوكننده، مهربانترين.
بي تفاوتي محکوم است
[4:97] کساني که در حال ستم به نفس خويش، فرشتگان به زندگي شان خاتمه مي دهند، فرشتگان از آنها خواهند پرسيد: "شما را چه مي شد؟" خواهند گفت: "ما در زمين تحت فشار بوديم." آنها خواهند گفت: "آيا زمين خدا به اندازه کافي براي شما وسيع نبود تا در آن مهاجرت کنيد؟" جايگاه نهايي اين افراد دوزخ است و سرنوشتي شوم خواهند داشت.
[4:98] به استثناي کودکان، زنان و مردان ناتوان که نه توانايي آن را دارند و نه راهي براي خروج مي يابند.
[4:99] باشد که خدا اينان را مورد عفو قرار دهد. خداست عفوکننده، آمرزنده.
[4:100] هر که در راه خدا مهاجرت کند، در زمين وفور نعمت و ثروت خواهد يافت. هر کس از خانه اش دست بکشد و به سوي خدا و رسولش مهاجرت کند، سپس مرگش فرا رسد، اجر او نزد خدا محفوظ است. خداست آمرزنده، مهربان ترين.
[4:101] وقتي در زمان جنگ، سفر مي کنيد، اگر بيم آن داريد که کافران به شما حمله کنند، خطايي مرتكب نمي شويد که نماز خود را شكسته بخوانيد. مسلما، کافران دشمن سرسخت شما هستند.
رعايت جانب احتياط در جنگ
[4:102] هنگامي که با آنها هستي و پيشنمازشان مي شوي، بگذار بعضي از شما به نگهباني بايستند؛ بگذار اسلحه هاي خود را برگيرند، و هنگامي که شما سجده مي کنيد پشت سر شما قرار گيرند. سپس، گروه ديگري که نماز نخوانده است جا عوض كند و با تو نماز بخواند و ديگران اسلحه به دست نگهباني دهند. کساني که کافر شدند، آرزو دارند که شما از اسلحه و تجهيزات خود غافل شويد، تا ناگهان به شما حمله كنند و کار را تمام کنند. اگر باران يا جراحت مانع شما شد، خطايي نمي کنيد که اسلحه هاي خود را بر زمين نهيد، به شرطي که همواره درحال آماده باش به سر بريد. خدا براي کافران مجازاتي شرم آور آماده کرده است.
نماز براي برقرار كردن ارتباط
[4:103] هنگامي که نماز خود را به پايان رسانديد، خدا را ايستاده، نشسته يا درازكشيده ياد کنيد.* و چون جنگ به پايان رسيد، نمازها (ارتباط با خدا) را به جا آوريد؛ بر مؤمنان واجب است که نماز را در اوقات تعيين شده بر پا دارند.
Footnote
[4:104] در تعقيب دشمن سستي نكنيد. اگر شما رنج مي بريد، آنها هم رنج مي برند. هر چند كه شما از جانب خدا چيزي را انتظار داريد كه آنها هرگز انتظار ندارند. خداست داناي مطلق، حكيمترين.
[4:105] ما کتاب آسماني را، بحق، بر تو نازل کرده ايم، تا ميان مردم به موجب آنچه خدا به تو نشان داده است، حکم کني. تو از خيانتكاران جانبداري نكن.
[4:106] از خدا طلب بخشش كن. خداست عفوكننده، مهربان ترين.
از ستمكاران دفاع نکنيد
[4:107] به طرفداري از كساني كه به نفس خويش ستم كردهاند، مجادله نكن؛ خدا هيچ خائن گناهكاري را دوست ندارد.
[4:108] آنها از مردم پنهان مي دارند و پروايي ندارند که از خدا پنهان کنند، اگرچه او با آنهاست وقتي كه عقايدي در سر مي پرورانند كه او دوست ندارد. خدا از تمام اعمالشان کاملا آگاه است.
با روي خوش نشان دادن كمكشان نمي كنيد
[4:109] اكنون شما به طرفداري از آنها در اين دنيا مجادله مي كنيد؛ در روز رستاخيز چه كسي به جانبداري از آنها با خدا مجادله خواهد كرد؟ چه كسي مدافع آنها خواهد بود؟
[4:110] هر كه كار پليدي انجام دهد، يا به نفس خويش ستم كند، سپس از خدا طلب بخشش نمايد، خدا را عفوكننده و مهربان ترين خواهد يافت.
[4:111] هر كس گناهي كسب كند، آن را به ضرر نفس خويش كسب مي كند. خداست داناي مطلق، حكيمترين.
[4:112] هر کس گناهي کسب کند، سپس بي گناهي را بدان متهم سازد، مرتکب کفر و گناهي بزرگ شده است.
[4:113] اگر به خاطر موهبت خدا و رحمتش بر تو نبود، بعضي از آنها تو را گمراه مي كردند. آنها فقط خود را گمراه مي کنند و هرگز نمي توانند كوچك ترين زياني به تو برسانند. خدا کتاب آسماني و حکمت را بر تو نازل كرده است و به تو چيزهايي آموخته است که تو هرگز نمي دانستي. به راستى که رحمت خدا بر تو بسيار بوده است.
[4:114] در جلسات خصوصي ايشان هيچ خيري مطرح نيست، مگر کساني که به صدقه دادن، يا کارهاي پرهيزکارانه فرا خوانند و يا ميان مردم صلح ايجاد کنند. هرکس اين اعمال را، در پاسخ به تعليمات خدا انجام دهد، به او پاداشي بزرگ عطا خواهيم كرد.
[4:115] و اما هر کس پس از آنکه راه هدايت به او نشان داده شد، با رسول مخالفت كند و از راهي جز راه مؤمنان پيروي نمايد، او را در همان مسيري که انتخاب کرده است، روانه خواهيم کرد و او را به دوزخ محکوم مي کنيم. چه سرنوشت فلاکت باري!
گناه نابخشودني
[4:116] خدا شرك را نمي بخشد (اگر تا دم مرگ ادامه داشته باشد)* و او گناهان كوچكتر را براي هر كه بخواهد، مى بخشد. هر كس در كنار خدا هرگونه شريكي قرار دهد، شديدا گمراه شده است.
Footnote
[4:117] آنها حتي در كنار او خدايان مؤنث را مى خوانند؛ درواقع، آنها فقط شيطاني سركش را پرستش مى كنند.
[4:118] خدا او را لعنت کرده است، و او گفت: "من بدون شک تعداد مشخصي از عبادت کنندگان تو را در اختيار خواهم گرفت.
[4:119] "من آنان را گمراه خواهم کرد. من آنان را به دام خواهم انداخت. من به آنان فرمان خواهم داد که (براي حرام كردن بعضي از گوشت ها) گوش چارپايان را علامت نهند و به آنان فرمان خواهم داد که خلقت خدا را تحريف کنند." هرکس به جاي خدا، شيطان را به مولايي قبول کند، زياني آشکار متحمل شده است.
[4:120] او به آنها وعده مي دهد و آنان را اغوا مى كند؛ آنچه شيطان وعده مى دهد، خواب و خيالي بيش نيست.
[4:121] مکان ابدي آنها دوزخ است كه سزاوار آن شده اند و هرگز نمي توانند از آن بگريزند.
[4:122] و اما كساني كه ايمان دارند و زندگي پرهيزکارانه اي را در پيش مي گيرند، ما آنها را به باغهايي با نهرهاي روان داخل خواهيم كرد، جايي كه جاودانه زندگي كنند. چنين است وعده حقيقي خدا. سخنان چه كسي صادقانهتر از سخنان خداست؟
قانون
[4:123] نه به خواست شماست و نه به خواست اهل کتاب: هر کس کار پليدي مرتکب شود، جزايش را خواهد ديد و هيچ فريادرس يا پشتيباني در برابر خدا نخواهد داشت.
[4:124] و اما کساني که زندگي پرهيزکارانه اي را در پيش مي گيرند، مذکر يا مؤنث، اگر باايمان باشند، به بهشت وارد مي شوند؛ بدون کم ترين بي عدالتي.
ابراهيم: رسولي كه دين اسلام را بنيان گذاشت
[4:125] چه كسي در دين خود بهتر از آن کسي هدايت يافته است كه كاملا تسليم خداست و زندگي پرهيزكارانهاي را در پيش مي گيرد، كه با آيين ابراهيم- يكتاپرستي- مطابق است؟ خدا ابراهيم را به عنوان دوستي محبوب برگزيده است.
[4:126] همه چيز در آسمان ها و زمين از آن خداست. همه چيز کاملا تحت کنترل خداست.
[4:127] از تو درباره زنان فتوا مي خواهند، بگو: "همان گونه که در کتاب آسماني بيان شده است، خدا درباره ايشان شما را آگاه مي سازد. مهريه اي را که حق دختران يتيم است و شما هنگام ازدواج با نيرنگ ايشان را از آن محروم مي کنيد، به آنها بازگردانيد؛ از آنها سوء استفاده نکنيد. حق پسران يتيم نيز بايد حفظ شود. با يتيمان منصفانه رفتار کنيد. هر کار نيکي که انجام دهيد، خدا کاملا از آن آگاه است."
منصرف ساختن از طلاق
[4:128] اگر زني از جانب شوهرش مورد ستم قرار گيرد و يا دوري احساس كند، آن زوج بايد در جهت حل اختلافشان بکوشند زيرا آشتي كردن برايشان بهترين است. خودخواهي از خصايص بشري است و اگر کار نيک انجام دهيد و زندگي پرهيزكارانه اي را در پيش گيريد، خدا از آنچه مي کنيد کاملا آگاه است.
منصرف كردن از تعدد زوجات
[4:129] شما هرگز نمي توانيد با بيش از يك زن به عدالت رفتار کنيد، هر قدر هم که سعي کنيد. پس، مبادا تبعيض قائل شويد و يکي از آنها را در بلاتکليفي نگاه داريد (که نه از ازدواج بهره مند شود و نه بتواند به عقد ديگري درآيد). اگر اين موقعيت را اصلاح کنيد و همواره پرهيزكار باقي بمانيد، خداست آمرزنده، مهربان ترين.
[4:130] اگر آن زوج چارهاي جز جدا شدن ندارند، خدا هر يك از آنها را از نعمات خويش برخوردار خواهد كرد. خداست سخاوتمند، حكيمترين.
[4:131] هرچه در آسمان ها و زمين است، از آن خداست و ما به كساني كه پيش از شما كتاب آسماني دريافت كردند، سفارش كرديم و به شما توصيه نموديم كه هيبت و حرمت خدا را ارج نهيد. اگر كافر شويد، پس هرچه در آسمانها و زمين است متعلق به خداست. خدا بي نياز است، سزاوار ستايش.
[4:132] آنچه در آسمانها و زمين است، از آن خداست و تنها محافظ خداست.
[4:133] اي مردم اگر او بخواهد، مي تواند شما را نابود کند و ديگران را جايگزين شما نمايد. مسلما، خدا بر اين کار تواناست.
[4:134] هر كه در پي ماديات اين دنياست بايد بداند كه خدا صاحب متاع دنيا و آخرت است. خداست شنوا، بينا.
شهادت دروغ ندهيد
[4:135] اي كساني كه ايمان داريد، هنگامي كه شهادت مي دهيد، بايد كاملا منصف باشيد و خدا را در نظر داشته باشيد، حتي اگر عليه خودتان، يا والدينتان، يا خويشاوندانتان باشد. متهم چه ثروتمند باشد چه تهيدست، خدا به هر دو رسيدگي مي کند. بنابراين، به خاطر تمايلات شخصي خود تبعيض قائل نشويد. اگر منحرف شويد و يا (اين حكم) را ناديده بگيريد، پس خدا از تمام اعمالتان كاملا آگاه است.
[4:136] اي کساني که ايمان آورده ايد، به خدا و رسولش و به کتاب آسماني که از طريق رسولش نازل کرده است و به کتاب آسماني که پيش از آن نازل کرده است، ايمان بياوريد. هر کس نخواهد به خدا و فرشتگان او و کتب آسماني او و رسولان او و روز آخر ايمان آورد، مسلما سخت گمراه شده است.
[4:137] مطمئنا، كساني كه ايمان مي آورند، سپس كافر مي شوند و بعد ايمان مي آورند، سپس كافر مي شوند، سپس در كفر عميقتري فرو مى روند، خدا آنها را نخواهد بخشيد و به هيچ راهي هدايت نخواهد كرد.
[4:138] منافقان را خبر بده كه سزاوار عذابي دردناك شدهاند.
[4:139] آنها کساني هستند که کافران را به جاي مؤمنان ياور خود مي گيرند. آيا سربلندي و عزت را نزد آنان مي جويند؟ عزت به تمامي از آن خداست.
[4:140] او در کتاب آسماني به شما تعليم داده است که: اگر شنيديد آيات خدا مورد تمسخر و استهزا قرار مي گيرند، با آنها ننشينيد، مگر آنکه به سخني ديگر بپردازند. وگرنه، شما نيز به اندازه آنها گناهکار خواهيد بود. خدا همه منافقان و کافران را با هم در دوزخ جمع خواهد کرد.
منافقان
[4:141] آنها شما را زير نظر دارند و منتظر نشسته اند؛ اگر از جانب خدا پيروزي نصيب شما شود، (به شما) مي گويند: "آيا ما با شما نبوديم؟" اما اگر پيروزي نصيب كافران شود (به آنها) مي گويند: "آيا ما طرف شما نبوديم و شما را از مؤمنان حفظ نكرديم؟" خدا در روز قيامت ميان شما قضاوت خواهد كرد. خدا هرگز اجازه نخواهد داد كه كافران بر مؤمنان غالب شوند.
[4:142] منافقان گمان مي کنند كه خدا را فريب مى دهند، ولي اوست كه آنها را به آن راه مي راند. هنگامي كه براي نماز برمى خيزند، با تنبلي برمي خيزند. اين به خاطر آن است كه آنها فقط نزد مردم تظاهر مى كنند و به ندرت به خدا مي انديشند.
[4:143] آنها در اين ميان سرگردانند، نه با اين گروهند و نه با آن گروه، هر که را خدا گمراه كند، تو هرگز راهي براي هدايتش نخواهي يافت.
[4:144] اي کساني که ايمان آورده ايد، کافران را به جاي مؤمنان ياور خود نگيريد. آيا مي خواهيد نزد خدا مدرکي آشکار عليه خود ارائه دهيد؟
خيال مي کنند مؤمن اند
[4:145] منافقان به پستترين حفره دوزخ گرفتار خواهند شد و تو كسي را براي كمك به آنها نخواهي يافت.
[4:146] فقط کساني که توبه کنند، خود را اصلاح نمايند، به خدا متوسل شوند و دين خود را تماما به خدا اختصاص دهند، از مؤمنان محسوب خواهند شد. خدا مؤمنان را با پاداشي بزرگ مورد رحمت قرار خواهد داد.
[4:147] اگر سپاسگزار مى شديد و ايمان مى آورديد، خدا از تنبيه كردن شما چه نفعي خواهد برد،؟ خداست سپاسگزار، داناي مطلق.
از کلام ناپسند استفاده نکنيد
[4:148] خدا كلام زشت را دوست ندارد، مگر آنكه كسي مورد بي عدالتي بزرگي واقع شود. خداست شنوا، دانا.
[4:149] اگر پرهيزكارانه عمل کنيد- چه آشکار و چه پنهان- يا ستمي را عفو کنيد، خداست عفوکننده، قادر مطلق.
ميان رسولان خدا هيچ فرقي نگذاريد
[4:150] کساني که به خدا و رسولانش کافر مي شوند و مي خواهند ميان خدا و رسولانش فرق بگذارند و مي گويند: "به بعضي ايمان داريم و بعضي را انکار مي کنيم،" و مي خواهند بين اين دو، راهي را دنبال کنند؛
[4:151] اينان كافران واقعي هستند. ما براي كافران مجازاتي خواركننده آماده كردهايم.
[4:152] و اما کساني که به خدا و رسولانش ايمان مي آورند و ميان هيچيک از آنها فرقي نمي گذارند، او پاداششان را خواهد داد. خداست آمرزنده، مهربان ترين.
درسهايي از اسراييل
[4:153] اهل کتاب آسماني به مبارزه از تو مي خواهند که از آسمان کتابي برايشان بياوري! آنها از موسي بيشتر از اين درخواست کرده اند و گفتند: "خدا را عينا به ما نشان بده." درنتيجه، در اثر جسارتشان، صاعقه اي به آنها اصابت کرد. علاوه بر آن، پس از مشاهده آن همه معجزه، باز هم گوساله را به پرستش گرفتند. با اين همه، ما از تمام اينها درگذشتيم. و با معجزاتي شگرف از موسي حمايت کرديم.
[4:154] و کوه سينا را بر فراز سرشان بلند کرديم و در همان حال از آنها پيمان گرفتيم. و به آنان گفتيم: "با تواضع از دروازه وارد شويد." و به آنان گفتيم: "حرمت سبت را نگاه داريد." بي گمان، ما از آنها پيماني محكم گرفتيم.
[4:155] پس به دليل پيمان شکني شان، انکار آيات خدا، کشتار به ناحق پيامبران و اين گفتار که: "تصميم خود را گرفته ايم!" (به لعنت دچار شدند.) درواقع، خداست که به خاطر کفرشان، بر افکارشان مهر زد و به همين دليل است که آنها ايمان نمي آورند، مگر به ندرت.
[4:156] (آنان محکوم اند) به دليل كفرشان و اينکه به مريم بهتاني بزرگ بستند.
به صليب کشيدن " کالبد" عيسي
[4:157] و به دليل اين ادعا كه، مسيح، عيسي، پسر مريم، رسول خدا را کشتند. درواقع، هرگز او را نکشتند، هرگز او را به صليب نكشيدند- بلکه به آنها وانمود شد که چنين کردند. اين موضوع براي تمام گروه هايي که در اين امر اختلاف دارند، مشکوک و مبهم است. آنها دانشي ندارند؛ آنها فقط حدس مي زنند. مسلما، هرگز او را نکشتند.
[4:158] بلکه، خدا او را به سوي خود بالا برد؛ خداست صاحب اقتدار، حکيم ترين.
[4:159] هر يک از اهل کتاب مي بايست پيش از مرگ وي به او ايمان بياورد. در روز رستاخيز، او عليه آنها شاهد خواهد بود.
[4:160] به خاطر تجاوزکاري هايشان ما غذاهاي خوبي را که قبلا بر يهوديان حلال بود، براي آنها حرام كرديم؛ و نيز به اين دليل که مدام از راه خدا بازمي دارند.
[4:161] و به خاطر رباخواري، كه ممنوع شده بود و براي مصرف کردن اموال مردم به ناحق. ما براي کساني از آنها که کافرند، مجازاتي دردناک آماده کرده ايم.
[4:162] و اما در ميان آنها کساني که عميقا شناخت دارند و مؤمنان، به آنچه بر تو نازل شد و به آنچه پيش از تو نازل شد، ايمان دارند. آنها از نمازگزاران و زکات دهندگانند. آنها به خدا و روز آخر ايمان دارند. ما به اينان پاداشي بزرگ عطا مي کنيم.
رسولان خدا
[4:163] ما به تو وحي کرده ايم، همان گونه که به نوح و پيامبران پس از او وحي کرديم و به ابراهيم، اسماعيل، اسحاق، يعقوب، اسباط، عيسي، ايوب، يونس، هارون و سليمان وحي کرديم. و به داوود زبور داديم.
[4:164] رسولاني که درباره آنها به تو گفته ايم و رسولاني که هرگز درباره آنها به تو نگفته ايم. و خدا مستقيما با موسي سخن گفت.
[4:165] رسولاني که مژده مي آورند و هشدار مي دهند، تا مردم پس از اين همه رسول که نزدشان آمده است، ديگر هنگام روبروشدن با خدا هيچ عذر و بهانه اي نداشته باشند. خداست صاحب اقتدار، حکيم ترين.
[4:166] اما خدا درباره آنچه بر تو نازل کرده است، شهادت مي دهد؛ او آن را به علم خود نازل کرده است. و فرشتگان نيز شهادت مي دهند، ولي خدا به عنوان شاهد کافي است.
[4:167] مسلما، کساني که كافرند و از راه خدا بازمي دارند، سخت در گمراهي افتاده اند.
[4:168] کساني که کافر مي شوند و ستم مي کنند، خدا آنها را نمي بخشد و به هيچ راهي هدايت نمي کند؛
[4:169] جز به راه دوزخ، که تا ابد در آنجا ماندگارند. اين کار براي خدا آسان است.
[4:170] اي مردم، رسول از جانب پروردگارتان با حقيقت نزد شما آمده است. بنابراين، به خاطر خودتان ايمان بياوريد. اگر كافر شويد، پس آنچه در آسمانها و زمين است متعلق به خداست. خداست داناي مطلق، حكيم ترين.
تثليث: مرام دروغين
[4:171] اي اهل كتاب، از حدود دين خود زياده روي نكنيد و درباره خدا جز حقيقت چيزي نگوييد. مسيح، عيسي، پسر مريم، رسول خدا بود و كلمه او، كه او به مريم فرستاده بود، يك وحي بود از جانب او. بنابراين، شما بايد به خدا و رسولانش ايمان آوريد. نگوييد: "تثليث،" به خاطر خودتان از اين سخن دست برداريد. خداي واحد فقط خداست. تجليل او را؛ او شكوهمندتر از آن است كه پسري داشته باشد. هرچه در آسمانها و زمين است از آن اوست. خدا به عنوان مولا و سرور كافي است.
[4:172] نه مسيح هرگز از بندگي خدا ننگ مى داشت و نه نزديك ترين فرشتگان. كساني كه از پرستش او ننگ دارند و از شدت تكبر تسليم نمى شوند، او همگي آنها را نزد خود احضار خواهد كرد.
[4:173] و اما كساني كه ايمان دارند و زندگي پرهيزكارانهاي را در پيش مى گيرند، او پاداش آنها را به طور كامل مي دهد و باران موهبتش را بر آنها مى باراند. و اما كساني كه ننگ دارند و متكبر مي شوند، او آنها را به عذابي دردناك دچار خواهد كرد. آنها در كنار خدا نه مولايي و نه نجات دهندهاي خواهند يافت.
کد رياضي قرآن: مدرک قابل لمس و انکارناپذير
[4:174] اي مردم، مدرکي از جانب پروردگارتان براي شما آمده است؛ ما براي شما راهنمايي روشنگر فرو فرستادهايم.
[4:175] کساني که به خدا ايمان مي آورند و به او متوسل مى شوند، او آنها را در پرتو رحمت و موهبت خود مي پذيرد و آنها را در راهي مستقيم به سوي خويش هدايت مي کند.
[4:176] آنها با تو مشورت مي کنند؛ بگو: "خدا درباره شخص مجرد به شما توصيه مي کند. اگر مردي بميرد و فرزندي باقي نگذارد و خواهري داشته باشد، نصف ميراث از آن اوست. اگر خواهر اول بميرد و فرزندي نداشته باشد، ارث او به برادرش مي رسد. اگر دو خواهر بودند، دو سوم ارثيه را مي برند. اگر چند برادر و خواهر باشند، مذکر دو برابر مؤنث سهم مي برد." اين چنين خدا براي شما روشن مي کند، تا مبادا گمراه شويد. خدا از همه چيز کاملا آگاه است.