Sura 11, Hood (Hûd)
[11:0] به نام خدا، بخشنده ترين، مهربان ترين.
[11:1] ا. ل. ر. اين كتابي است آسماني كه آيات آن كامل و سپس به وضوح شرح داده شده است.* اين از جانب حكيمترين و آگاهترين مي آيد.
Footnote
قرآن، رسول خدا
[11:2] اعلام مي دارد: "غير از خدا را نبايد بپرستيد. من به عنوان هشداردهنده و نيز مژده دهندهاي از جانب او ميآيم.
[11:3] "از پروردگارتان طلب بخشش نماييد، سپس به درگاه او توبه کنيد. پس از آن، او شما را از نعمات سخاوتمندانه خود، تا سرآمدي معين بهره مند مي سازد و موهبت خود را بر كساني که شايسته آن باشند، عطا مي نمايد. اگر روي بگردانيد، پس براي شما از مجازات روزي هولناک بيمناکم."
[11:4] بازگشت نهايي شما به سوي خداست و اوست قادر مطلق.
[11:5] درواقع، آنها دروني ترين افكار خود را پنهان مي كنند، گويي او را از دانستن آن بازمي دارند. درواقع، همان طور كه خود را با لباس هايشان مي پوشانند، او از نهان و آشكارشان آگاه است. او دروني ترين افكار را مي داند.
رزق ، ضمانت شده است
[11:6] هيچ موجودي در زمين نيست كه روزي اش از جانب خدا تضمين نشده باشد. و او مسير و سرنوشت نهايي آن را مي داند. همه در پروندهاي كامل ثبت شده است.
[11:7] اوست كه آسمانها و زمين را در شش روز* آفريد- و قلمرو (زميني) او كاملا با آب پوشيده بود **-تا شما را بيازمايد و در ميان شما كساني را كه پرهيزكارانه عمل مي كنند، مشخص نمايد. با اين حال، هنگامي كه مي گويي: "شما پس از مرگ برانگيخته خواهيد شد"، كساني كه ايمان ندارند، مي گويند: "اين جادويي است آشكار."
Footnote
[11:8] و اگر مجازاتي را که سزاوار آن شده اند، به تاخير اندازيم- زيرا آن را براي جامعه اي خاص در نظر گرفته ايم- مي گويند: "پس چه چيز مانع اوست؟" درواقع، زماني که بر شما آيد، هيچ چيز نمي تواند آن را متوقف سازد و تمسخر آنها به خودشان بازخواهد گشت.
[11:9] هرگاه انسان را قرين رحمت خويش گردانيم و سپس آن را بازگيريم، او مايوس و ناسپاس مي شود.
[11:10] هرگاه او را پس از مصيبتي كه دچار آن شده بود، مورد عنايت قرار دهيم، مي گويد: "همه بدبختي ها از من دور شده است." او هيجانزده و مغرور مي شود.
[11:11] و اما كساني كه صبورانه استقامت مي ورزند و زندگي پرهيزكارانهاي را در پيش مي گيرند، سزاوار آمرزش و پاداشي سخاوتمندانه هستند.
وحي الهي سنگين است
[11:12] شايد بخواهي بعضي از آنچه را كه بر تو نازل شده است، ناديده بگيري و ممكن است از آن آزرده شوي. هم چنين، ممكن است بگويند: "چرا گنجي يا فرشته اي بر او فرستاده نمي شود؟" تو فقط هشداردهنده هستي؛ همه چيز تحت كنترل خداست.
[11:13] اگر بگويند: "او (قرآن را) جعل كرده است." به آنها بگو: "پس ده سوره مانند اينها، جعلي، تهيه كنيد و غير از خدا هر كس را كه مي توانيد دعوت كنيد، اگر راست مي گوييد."*(
Footnote
[11:14] اگر نتوانند به دعوت شما پاسخ دهند، پس بدانيد که اين به دانش خدا نازل شده است و اينکه خدايي جز او نيست. پس آيا تسليم خواهيد شد؟
[11:15] كساني كه در پي زندگي دنيوي و ماديات بي ارزش آن هستند، ما پاداش اعمالشان را در همين دنيا بدون كم و كاست خواهيم داد.
[11:16] آنها هستند كه سهم خود را در آخرت از دست دادند و درنتيجه، دوزخ سرنوشت آنهاست. تمام اعمالشان بيهوده است؛ هر عملي كه انجام داده اند، باطل شده است.
کد رياضي قرآن
[11:17] و اما آنان كه از جانب پروردگارشان مدرکي* محكم دريافت كرده اند كه به وسيله شاهدي از جانب او گزارش داده شده است و پيش از آن كتاب موسي سابقه و رحمتي شده است،** قطعا ايمان خواهند آورد. و اما در ميان گروههاي مختلف كساني كه ايمان نميآورند، دوزخ در انتظار آنهاست. شكي به خود راه نده؛ اين حقيقتي است از جانب پروردگار تو، اما اكثر مردم باور ندارند.
Footnote
[11:18] چه كسي پليدتر از آنان كه درباره خدا دروغ مي سازند؟ آنها نزد پروردگارشان حاضر خواهند شد و شاهدان خواهند گفت: "اينان هستند كه درباره پروردگارشان دروغ گفتند. ستمكاران به لعنت خدا گرفتار شده اند."
[11:19] آنها از راه خدا باز مي دارند و در پي آن هستند كه آن را ناهموار سازند و به آخرت كافرند.
ناباوران
[11:20] اينان هرگز نمي توانند بگريزند و در مقابل خدا هيچ مولا و سروري براي كمك نخواهند يافت. عذاب براي آنها دو برابر خواهد بود. آنها در شنيدن و ديدن كوتاهي كردهاند.
[11:21] اينان كساني هستند كه نفس خود را مي بازند و معبوداني كه از خود ساخته بودند، آنها را طرد خواهند كرد.
[11:22] بدون ترديد آنها در آخرت بدترين بازندگان خواهند بود.
مؤمنان
[11:23] و اما كساني كه ايمان دارند و زندگي پرهيزكارانهاي را در پيش مي گيرند و خود را به پروردگارشان اختصاص مي دهند، ساكنان بهشت هستند؛ آنها در آنجا جاودان مي مانند.
[11:24] مثال اين دو گروه مانند مقايسه كور و كر است با بينا و شنوا. آيا آنها برابرند؟ آيا توجه نمي كنيد؟
نوح
[11:25] ما نوح را بر قومش فرستاديم كه مي گفت: "من به عنوان هشداردهنده اي آشكار نزد شما مي آيم."
[11:26] "غير از خدا را پرستش نكنيد. من براي شما از عذاب روزي دردناك مي ترسم."
[11:27] پيشواياني كه در ميان قومش ايمان نياوردند، گفتند: "ما مي بينيم كه تو جز بشري مانند ما نيستي و مي بينيم كه اولين كساني كه از تو پيروي مي كنند، بدترين افراد در ميان ما هستند. و مي بينيم كه شما هيچ امتيازي بر ما نداريد. درواقع، ما شما را دروغگو مي پنداريم."
[11:28] او گفت: "اي قوم من، اگر از جانب پروردگارم مدركي محكم داشته باشم، چطور؟ اگر او رحمتش را بر من عطا كرده باشد، چطور؟ اگرچه شما نمي توانيد آن را ببينيد. آيا ما مي خواهيم شما را مجبور كنيم كه به آن ايمان بياوريد؟
[11:29] "اي قوم من، من از شما هيچ مزدي نمي خواهم؛ مزد من فقط از جانب خدا مي آيد. من كساني را كه ايمان آوردند، از خود نمي رانم؛ آنها پروردگارشان را ملاقات خواهند كرد (و فقط اوست كه درباره آنها قضاوت مي كند). من مي بينم كه شما مردمي نادان هستيد.
[11:30] "اي قوم من، اگر من آنها را از خود برانم، چه كسي مي تواند در مقابل خدا از من حمايت كند؟ آيا توجه نمي كنيد؟
تمام قدرت ها متعلق به خداست
[11:31] "من ادعا نمي كنم كه گنجهاي خدا نزد من است، من نه از آينده باخبرم و نه ادعا مي كنم كه فرشته هستم و نه به كساني كه در نظر شما حقيرند، مي گويم كه خدا نعمتي به آنها عطا نخواهد كرد. خدا بهتر مي داند كه دروني ترين افكارشان چيست. (اگر چنين مي كردم) از ستمكاران مي بودم."
[11:32] آنها گفتند: "اي نوح، تو با ما مجادله كردهاي و همينطور به مجادله ادامه مي دهي. ما تو را به مبارزه مي طلبيم تا آن سرنوشت بدي كه ما را از آن مي ترساني بياوري، اگر راست مي گويي."
[11:33] او گفت: "تنها خداست كه اگر بخواهد، آن را بر شما مي آورد، سپس شما راه گريزي نخواهيد داشت.
[11:34] "حتي اگر من شما را نصيحت مي کردم، اگر خدا بخواهد كه شما گمراه شويد، نصيحت من سودي به حال شما نخواهد داشت. اوست پروردگار شما و شما به سوي او بازگردانده خواهيد شد."
[11:35] اگر آنها بگويند: "او اين داستان را از خود ساخته است،" پس بگو: "اگر من آن را از خود ساخته ام، پس من مسئول گناه خود هستم و من از هر گناهي كه شما مرتكب مي شويد، مبرا هستم."
[11:36] به نوح وحي شد: "جز کساني که تاکنون ايمان آورده اند، ديگر کسي از قوم تو ايمان نخواهد آورد. به خاطر اعمالشان، غمگين مباش.
[11:37] "سفينه را زير نظر ما و با وحي ما بساز و به طرفداري از كساني كه ستم كردهاند، از من درخواست نكن؛ آنها قرار است غرق شوند."
تا ببينيم که در پايان چه کسي مي خندد
[11:38] در طول مدتي که او مشغول ساختن آن سفينه بود، هرگاه بعضي از افراد قومش از کنارش مي گذشتند، به او مي خنديدند. او مي گفت: "شايد اينک شما به ما بخنديد، ولي ما نيز به شما مي خنديم، درست همان گونه که شما مي خنديد.
[11:39] "شما مطمئنا خواهيد فهميد كه چه كسي از عذابي شرم آور رنج خواهد برد و سزاوار مجازاتي ابدي خواهد شد."
[11:40] هنگامي که حكم ما فرا رسيد و جو منقلب شد، گفتيم: "از هر نوعي* يک جفت را بردار و همراه خانواده ات در آن سوار کن، به جز کساني که محکوم هستند. آنهايي را که ايمان آورده اند، با خود ببر" و فقط عده كمي با او ايمان آورده بودند.
Footnote
[11:41] او گفت: "بياييد سوار شويد. حركت و لنگرانداختن آن به نام خدا باشد. پروردگار من عفوكننده است، مهربانترين."
[11:42] همانطور كه با آنها در ميان امواجي همانند تپه حركت مي كرد، نوح پسرش را كه جدا شده بود، صدا كرد: "اي پسر من، بيا با ما سوار شو؛ با كافران مباش."
[11:43] گفت: "من بر فراز تپه اي پناه خواهم گرفت تا مرا از آب در امان دارد." او گفت: "امروز چيزي نمي تواند کسي را از حکم خدا در امان دارد؛ فقط کساني که شايسته رحمت او باشند (نجات خواهند يافت)." امواج آنان را از هم جدا كرد و او به غرق شدگان پيوست.
آب پيما در کجا، پهلو گرفت
[11:44] اعلام شد: "اي زمين، آب خود را فرو بر" و "اي آسمان، باز ايست." آنگاه آب فروکش کرد؛ حکم اجرا شد. سفينه سرانجام بر تپه هاي جودي* قرار گرفت. سپس اعلام شد: "ستمکاران به هلاکت رسيده اند."
Footnote
[11:45] نوح به پروردگار خود التماس كرد: "پروردگار من، پسرم عضوي از خانواده من است و وعده تو حق است. تو حكيم ترين حكيمان هستي."
شفاعت، افسانه اي بيش نيست (
[11:46] او گفت: "اي نوح، او از خانواده تو نيست. اين پرهيزكارانه نيست كه تو از من چيزي را بخواهي كه نمي داني.* من تو را پند مي دهم تا مبادا مانند نادانان باشي."
Footnote
[11:47] او گفت: "پروردگار من، به تو پناه مي برم تا مبادا دوباره چيزي از تو بخواهم كه نمي دانم. اگر مرا نبخشي و به من رحم نكني، از بازندگان خواهم بود."
[11:48] اعلام شد: "اي نوح، پياده شو، با صلح و بركات بر تو و بر ملتهايي كه از نسل هاي همراهان تو خواهند بود. و اما به ملتهاي ديگري كه از نسل تو هستند، براي مدتي نعمت خواهيم داد، سپس آنها را به عذابي دردناك دچار خواهيم كرد.
[11:49] اين از اخبار گذشته است که بر تو وحي مي کنيم. پيش از اين- نه تو و نه قوم تو- دانشي درباره آنها نداشتيد. پس، صبر داشته باش. پيروزي نهايي از آن پرهيزكاران است.
هود، همان پيام واحد را آورد
[11:50] به سوي عاد، برادرشان هود را فرستاديم. او گفت: "اي قوم من، خدا را پرستش كنيد؛ شما خداي ديگري جز او نداريد. شما از خود دروغ مي سازيد.
[11:51] "اي قوم من، من از شما هيچ مزدي نمي خواهم. مزد من فقط از جانب آن يكتايي ميآيد كه مرا پديد آورد. آيا نمي فهميد؟
[11:52] "اي قوم من، از پروردگارتان طلب بخشش نماييد، سپس به درگاه او توبه كنيد. پس او براي شما از آسمان روزي مي باراند و بر قدرت شما مي افزايد. به ستمكاري بازنگرديد."
[11:53] آنها گفتند: "اي هود، تو مدرکي به ما نشان ندادي و ما خدايان خود را به حرف تو رها نخواهيم کرد. ما هرگز همراه تو مؤمن نخواهيم شد.
[11:54] "ما باور داريم كه بعضي از خدايان ما تو را نفرين كرده اند." او گفت: "من در مقابل خدا شهادت مي دهم و شما هم شاهد باشيد كه من طرد مي كنم معبوداني را كه شما قرار داده ايد-
[11:55] در كنار او. بنابراين، بي درنگ تصميم نهايي خود را به من بگوييد.
[11:56] "من به خدا توكل كرده ام، پروردگار من و پروردگار شما. هيچ موجودي نيست كه تحت كنترل او نباشد. پروردگار من در راه راست است.
[11:57] اگر روي بگردانيد، من آنچه را كه به خاطر آن فرستاده شدم به شما ابلاغ كرده ام. پروردگار من قوم ديگري را جايگزين شما خواهد كرد؛ شما نمي توانيد كوچكترين ضرري به او برسانيد. همه چيز تحت كنترل پروردگار من است."
[11:58] هنگامي كه حکم ما فرارسيد، ما هود و كساني را كه با او ايمان آوردند، به رحمت خود نجات داديم. ما آنها را از عذابي هولناك رهانيديم.
[11:59] چنين بود عاد- آنها آيات پروردگارشان را ناديده گرفتند، از رسولان او سرپيچي كردند و از راه هاي هر مستبد سرسختي پيروي نمودند.
[11:60] درنتيجه، آنها در اين دنيا و در روز رستاخيز سزاوار لعنت شدند. مسلما، عاد پروردگارشان را تكذيب كردند. مسلما، عاد و قوم هود نابود شدهاند.
صالح، يک پيام و همان پيام را آورد
[11:61] به نزد ثمود برادرشان صالح را فرستاديم. او گفت: "اي قوم من، خدا را پرستش کنيد؛ خداي ديگري جز او نداريد. او شما را از زمين آغاز كرد، سپس شما را در آن مستقر كرد. از او طلب بخشش نماييد، سپس به درگاه او توبه کنيد. پروردگار من هميشه نزديک است، پاسخ دهنده."
[11:62] آنها گفتند: "اي صالح، تو پيش از اين در ميان ما از محبوبيت برخوردار بودي. آيا ما را از پرستش آنچه والدينمان عبادت مي کنند، منع مي کني؟ ما از آنچه تو به ما گفته اي، سخت در شکيم."
کافران هميشه بازنده اند
[11:63] او گفت: "اي قوم من، اگر من از جانب پروردگارم مدرکي محكم داشته باشم و مورد رحمت او قرار گرفته باشم، چطور؟ اگر من از او سرپيچي مي كردم، چه كسي در مقابل خدا از من پشتيباني مي كرد؟ شما فقط مي توانيد بر ضرر من بيفزاييد.
[11:64] "اي قوم من، اين شتر خداست تا براي شما مدرکي باشد. بگذاريد که او در زمين خدا بخورد و هيچ آسيبي به او نرسانيد تا مبادا به زودي گرفتار عذاب شويد."
[11:65] آنها آن را به طرز فجيعي کشتند. سپس او گفت: "فقط سه روز ديگر به زندگي شما باقي است. اين پيش گويي اجتناب ناپذير است."
[11:66] هنگامي كه حكم ما فرا رسيد، ما صالح و كساني را كه با او ايمان آوردند، به رحمت خود از ذلت آن روز نجات داديم. پروردگار تو قادر متعال است، صاحب اقتدار.
[11:67] كساني كه ستمكار بودند، با مصيبتي هلاك شدند كه آنها را در خانه هايشان مرده باقي گذارد.
[11:68] گويي هرگز در آنجا زندگي نكرده بودند. مسلما، ثمود پروردگارشان را تكذيب كرده اند. مسلما، ثمود سزاوار هلاكت شدهاند.
ابراهيم و لوط
[11:69] هنگامي که رسولان ما با خبرهاي خوش نزد ابراهيم رفتند، گفتند: "صلح." گفت: "صلح" و ديري نپاييد که گوساله اي بريان آورد.
[11:70] هنگامي که ديد به آن دست نزدند، مظنون شد و از ايشان بيمي به دل گرفت. گفتند: "نترس، ما به سوي قوم لوط روانه شده ايم."
[11:71] زن او ايستاده بود و وقتي او را به اسحاق مژده داديم و پس از اسحاق، به يعقوب، خنده اش گرفت.
[11:72] او گفت: "واي بر من، چگونه مي توانم در اين سن و سال فرزندي داشته باشم و اين هم شوهر من، که مرد پيري است؟ راستي که اين عجيب است!"
[11:73] آنها گفتند: "آيا فکر مي کني که اين براي خدا عجيب است؟ خدا رحمت و برکات خود را بر شما عطا کرده است، اي ساکنان زيارتگاه. اوست قابل ستايش، قابل تمجيد."
[11:74] هنگامي كه ترس ابراهيم فرو نشست و به او مژده داده شد، او به طرفداري از قوم لوط با ما به مجادله پرداخت.
[11:75] به راستي که ابراهيم دلسوز بود، فوق العاده مهربان و مطيع.
[11:76] "اي ابراهيم، از اين کار خودداري کن. حكم پروردگارت صادر شده است، آنها سزاوار عذابي اجتناب ناپذير شدهاند."
هم جنس بازي محکوم است
[11:77] و چون رسولان ما نزد لوط رفتند، مورد بي احترامي قرار گرفتند و او از حضور آنان شرمنده شد و گفت: "اين روز سختي است."
[11:78] قوم او شتابان آمدند؛ آنان به رفتار گناه آلود خود عادت کرده بودند. او گفت: "اي قوم من، براي شما پاکيزه تر است که درعوض دختران مرا بگيريد. از خدا پروا کنيد و مرا نزد ميهمانانم شرمنده نکنيد. آيا در ميان شما هيچ مرد عاقلي وجود ندارد؟"
[11:79] آنها گفتند: "تو خوب مي داني که ما هيچ نيازي به دخترانت نداريم؛ تو دقيقا مي داني که ما چه مي خواهيم؟"
[11:80] او گفت: "اي کاش به اندازه کافي قوي بودم، يا آنکه ياوري نيرومند داشتم!"
[11:81] (فرشتگان) گفتند: "اي لوط، ما رسولان پروردگار تو هستيم و اين مردم نمي توانند به تو دست بزنند. شبانگاه با خانواده ات اينجا را ترك كن و نگذار هيچ يك از شما به پشت سر نگاه كند، جز زنت؛ او همراه با محكوم شدگان، محكوم است. موعد آنها صبح است. آيا صبح به اندازه كافي نزديك نيست؟
سدوم و گومورا ويران شدند
[11:82] هنگامي كه حكم ما فرا رسيد، ما آنجا را زير و رو كرديم و سنگ هاي سخت ويرانگر بر آن بارانديم.
[11:83] چنين سنگ هايي به وسيله پروردگارت تعيين شده بود تا به ستمكاران اصابت كند.
شعيب، همان پيام واحد را آورد
[11:84] به سوي مدين برادرشان شعيب را فرستاديم. او گفت: "اي قوم من، خدا را بپرستيد؛ خدايي جز او نداريد. در اندازه گيري يا وزن كردن تقلب نکنيد. من شما را در رفاه مي بينم و از روزي مي ترسم که عذاب از هر سو شما را احاطه کند.
[11:85] "اي قوم من، شما بايد وزن و اندازه را كامل و منصفانه بدهيد. حق مردم را نخوريد و در زمين به فساد گردش نكنيد.
[11:86] "آنچه خدا براي شما فراهم کند، هر قدر هم که کم باشد، براي شما بسيار بهتر است، اگر واقعا مؤمن هستيد. من نگهدار شما نيستم."
[11:87] آنها گفتند: "اي شعيب، آيا دين تو به تو امر مي كند كه ما بايد دين والدين خود را ترك كنيم، يا كسب خود را به دلخواه خود نگردانيم؟ مطمئنا تو در دلسوزي و خردمندي شهرت داري."
[11:88] او گفت: "اي قوم من، اگر از جانب پروردگارم مدركي محكم داشته باشم، چطور؟ اگر او نعمت بزرگي به من عطا كرده باشد، چطور؟ من نمي خواهم مرتكب عملي شوم كه شما را از آن منع مي كنم. من فقط مي خواهم تا آنجا كه مي توانم اشتباهات را اصلاح كنم. هدايت من كاملا به خدا بستگي دارد؛ من به او توكل كردهام. من كاملا به او تسليم شدهام.
[11:89] "و اي قوم من، نگذاريد مخالفت شما با من باعث شود که شما به همان مصيبت هايي گرفتار شويد که قوم نوح، يا قوم هود، يا قوم صالح دچار شدند؛ و قوم لوط از شما چندان دور نيست.
[11:90] "از پروردگارتان طلب بخشش نماييد. سپس به درگاه او توبه كنيد. پروردگار من مهربان ترين است، مهربان."
[11:91] آنها گفتند: "اي شعيب، ما بسياري از گفته هاي تو را نمي فهميم و مي بينيم كه تو در ميان ما قدرتي نداري. اگر به خاطر قبيله ات نبود، تو را سنگسار کرده بوديم. تو براي ما هيچ ارزشي نداري."
[11:92] او گفت: "اي قوم من، آيا قبيله من نزد شما از خدا محترم تر است؟ آيا به همين دليل به او توجه نکرده ايد؟ پروردگار من از آنچه مي کنيد، كاملا آگاه است.
[11:93] "اي قوم من، برويد و هرچه مي خواهيد بکنيد و من نيز چنين خواهم کرد. شما مسلما خواهيد فهميد كه كداميك از ما سزاوار عذابي شرم آور خواهد شد؛ شما خواهيد فهميد که چه کسي دروغگوست. فقط در انتظار بنشينيد و من هم با شما در انتظار خواهم نشست."
[11:94] هنگامي که حكم ما فرا رسيد، شعيب و کساني را که با او ايمان آوردند، به رحمت خود نجات داديم. و اما ضربه اي مهلک بر ستمکاران وارد آمد که آنان را بي جان، در خانه هاي خود باقي گذارد.
[11:95] چنان بود كه گويي هرگز وجود نداشتند. اين چنين، مدين نابود شد، درست همانگونه كه ثمود پيش از آن نابود شد.
موسي
[11:96] ما موسي را با نشانه هايمان و اختياراتي آشكار فرستاديم
[11:97] نزد فرعون و بزرگانش. اما آنها از دستورات فرعون پيروي كردند و دستورات فرعون خردمندانه نبود.
[11:98] روز رستاخيز، او قوم خود را مستقيما به دوزخ رهبري خواهد کرد؛ چه سراي بدي براي زندگي!
[11:99] آنها هم در اين دنيا و هم در روز رستاخيز سزاوار لعنت شدهاند؛ چه راه فلاكتباري براي پيروي!
درسهايي که بايد آموخت
[11:100] اين از اخبار جوامع گذشته است که براي تو حکايت مي کنيم. بعضي هنوز برقرار هستند و بعضي ناپديد شده اند.
[11:101] ما هرگز به آنها ستم نكرديم؛ آنها به نفس خويش ستم كردند. هنگامي كه حکم پروردگارت فرا رسيد، خدايانشان كه در كنار خدا مي خواندند، نتوانستند كوچكترين كمكي به آنها بكنند. درواقع، آنها فقط نابودي خود را تضمين كردند.
[11:102] هرگاه جامعه اي ستم مي کرد، اين چنين از سوي پروردگارت به مجازات مي رسيد. به راستي که عذاب او دردناک و ويرانگر است.
[11:103] اين بايد درس عبرتي باشد براي آنان كه از عذاب آخرت مي ترسند. آن روزي است كه تمام مردم احضار خواهند شد- روزي كه مشهود است.
[11:104] ما زمان معيني را براي وقوع آن در نظر گرفته ايم.
[11:105] روزي که آن فرا رسد، هيچ نفسي، جز به خواست او کلمه اي بر زبان نخواهد آورد. بعضي نگون بخت و بعضي سعادتمند خواهند بود.
[11:106] و اما نگون بختان، آنها در دوزخ خواهند بود، جايي که در آن آه و ناله سر دهند.
[11:107] آنها تا ابد درآنجا ماندگارند، تا زماني که آسمان ها و زمين، به خواست پروردگارت باقي است. پروردگارت آنچه بخواهد، انجام مي دهد.
[11:108] و اما نيک بختان، در بهشت خواهند بود. ايشان جاودانه در آنجا ماندگارند، تا زماني که آسمان ها و زمين، به خواست پروردگارت باقي است؛ پاداشي جاودانه.
تراژدي بزرگ بشر: پيروي کورکوران از والدين
[11:109] درباره آنچه اين مردم پرستش مي کنند، ترديد نداشته باش؛ عبادات آنها دقيقا به همان شيوه اي است که والدينشان عبادت مي کردند. و ما جزاي بحق آنها را كامل خواهيم داد، بدون كم و كاست.
[11:110] ما به موسي کتاب آسماني داده ايم، ولي در آن اختلاف شد و اگر به خاطر کلمه اي نبود که از پيش از جانب پروردگارت مقرر شد، فورا قضاوت شده بودند. آنها در اين باره سخت مشکوک و مظنون هستند.
[11:111] به يقين پروردگار تو سزاي اعمال هر کس را خواهد داد. او از آنچه مي کنند، كاملا" آگاه است.
[11:112] بنابراين، همراه با كساني كه با تو توبه كردند، به پيروي از راهي كه به تو امر شده است، ادامه ده و از حد خارج نشو. او بر تمام اعمالتان آگاه است.
[11:113] به سوي كساني كه از حد تجاوز كردهاند، گرايش پيدا نكنيد تا مبادا سزاوار دوزخ شويد و هيچ ياوري نيابيد كه در مقابل خدا شما را كمك كند، سپس بازنده شويد.
سه نماز از نمازهاي پنجگانه
[11:114] در دو انتهاي روز و در شب نمازها (ارتباط با خدا) را به جا آور. اعمال پرهيزكارانه كارهاي پليد را پاك مي كند. اين تذكري است براي آنان كه توجه مي كنند.
[11:115] صبورانه استقامت كن، زيرا خدا پاداش پرهيزكاران را ضايع نمي كند.
[11:116] اگر فقط عده اي از نسل هاي گذشته به اندازه كافي بادرايت بودند تا از پليدي منع كنند! فقط تعداد كمي از آنها سزاوار نجات ما شدند. و اما ستمكاران به تجملات دنيوي خود سرگرم شدند؛ آنها گناهكار بودند.
[11:117] پروردگار تو هرگز جامعه اي را که مردمش پرهيزكار باشند، به ناحق هلاک نمي کند.
اصلا براي چه خلق شده ايم
[11:118] اگر پروردگارت مي خواست، همه مردم يک امت (مؤمن) مي شدند، ولي آنها هميشه (درباره حقيقت) اختلاف خواهند داشت.
[11:119] فقط كساني كه از رحمت پروردگارت برخوردار شدند (درباره حقيقت اختلاف نخواهند داشت) به اين دليل است که او آنها را خلق كرد.* حكم پروردگارت از پيش صادر شده است: "من دوزخ را از جن و انس پر خواهم كرد، همه با هم."** ((
Footnote
[11:120] ما به اندازه كافي سرگذشت رسولان را براي تو نقل مي كنيم تا قلب تو را محكم كنيم. حقيقت براي تو در اين آمده است، همينطور پندهايي روشنگر و تذكراتي براي مؤمنان.
[11:121] به كساني كه ايمان ندارند، بگو: "هر كاري كه مي توانيد بكنيد، ما نيز چنين خواهيم کرد.
[11:122] "سپس منتظر باشيد؛ ما نيز منتظر خواهيم بود."
[11:123] آينده آسمانها و زمين متعلق به خداست و تمام امور تحت كنترل اوست. او را پرستش كن و به او اعتماد كن. پروردگارت هرگز از آنچه مي كنيد، غافل نيست.